Halong Bay, dag 2 en op weg naar Sa Pa

Vanochtend vroeg wakker geworden om de zonsopgang te zien. Helaas was het bewolkt maar we hebben toch nog een klein beetje zon weten vast te leggen.

Ons werd verteld dat we nog 1 keer konden zwemmen. Dat hebben we die ochtend ook gedaan, voor het ontbijt.

En daarna begon het lange wachten. Waarop?  Geen idee. Niemand aan boord wist het en al gauw lagen we uren aan wal. Kortom deze dag is geflopt!  Iedereen raakte geïrriteerd doordat bij het verlaten van haven, onze gids ook opeens was verdwenen.

Terug in de haven van Halong Bay zijn we na korte lunch, in de bus gestapt, terug naar Ha Noi. In de bus nog wel lekker zitten ouwehoeren met 2 Australiërs en een duitser.

We kwamen rond half 5 terug in Ha Noi. En toen begon het haasten. We wilden graag opfrissen in het hotel waar we eerder verbleven. Daarna nog even tassen opnieuw inpakken,  eten scoren en meteen door naar de sleeping bus waar we ons om 6 uur moesten melden.

En nu een klein leermomentje. Als je aan een Vietnamees vraagt hoelang iets duurt? Zal hij altijd antwoord geven, ongeacht of het klopt. Voorbeeld: Hoelaat komt de bus? Antwoord: 10 min. Klopt het antwoord?  Nee. Hoelang duurde het wel?  Minimaal 45 min!

Maar toen waren we er nog niet, de bus bleek overboekt. Ik kan de verhalen op internet alleen maar bevestigen. Camel Travel is menselijk veevervoer. Gelukkig hadden wij wel een slaapbank, al was deze voor mij te klein.

Onderweg zijn we zeker nog 10 keer gestopt en werden en dozen verwisseld in andere bussen, gewoon langs de snelweg. Zo blijkt de bus ook een soort TNT Expres.

Paulien en ik wennen gelukkig wel aan de hobbelige wegen. Slapen is voor ons dan ook geen probleem. Alleen of je echt nachtrust hebt? Nee dat niet..