Vanalles regelen

Langzaam beginnen we te wennen aan de Vietnamese cultuur.
We hebben een dagje Ha Noi verkend. Door de drukke straten wordt duidelijk dat alles hier op straat gebeurt. Echte restaurants zijn er bijvoorbeeld niet. Wat het meest in de buurt komt van een terrasje zijn plastic krukjes op de hoek van de straat. Alleen als je pech hebt adem je de uitlaatgassen van het voorbijkomend verkeer in.

Nadat we onze reizen hadden geboekt voor Hailong Bay en Sa Pa zijn we op zoek gegaan naar iets te eten. Je komt op elke hoek van de straat kleine eettentjes tegen. Stel er niet teveel van voor. Het is een gasstelletje, een pan en wat plastic stoeltjes. Echt uitnodigend is het niet, niemand spreekt daar Engels en er zitten bijna alleen maar Vietnamezen.

Na wat aarzelen zijn we ergens op een plastic krukje beland. Met handen en voeten weten te gebaren wat we wilden hebben. In principe verkoopt elke tentje slechts een of twee gerechten. In dit geval was het Pho Bo, een noodlesoep met stukjes rundvlees. Moet toegeven dat het best lekker was.

'S avonds hebben we een waterpoppen theater bezocht. Na het theater hebben we twee van mijn collega's opgezocht die in de buurt van Ha Noi wonen. Met hen op de scooter in Ha Noi gereden. Toen we 's avonds terugkwamen bij ons hotel, bleek het rolluik van de ingang gesloten. Bellen, kloppen, schreeuwen.. het hielp niets. We hebben het rolluik toen opgetild en zijn er toen onderdoor gekropen.

P.S. de reisverslagen lopen een beetjw achter ivm ontbreken van wifi.